Nieuwe naam Academie ABO --> BBT

Zoals de meeste van jullie inmiddels wel hebben begrepen gaat hbo Archeologie komend studiejaar (2013/2014) naar een nieuwe Academie. Wellicht dat jullie de naam ABO wel eens voorbij hebben horen komen, vergeet deze gelijk maar weer! De nieuw naam voor ABO is nu BBT.

De afkorting BBT staat niet voor Big Bang Theory maar de volledige nieuwe naam is Business, Building & Technology (BBT). Bekijk onderstaand filmpje om te bekijken welke opleiding bij deze academie horen.

Voor jullie zal er weinig tot niets veranderen. Je Webmail en Bison zullen onveranderd blijven, Blackboard zal qua uiterlijk ongeveer hetzelfde blijven alleen zal de gebruiksvriendelijkheid toenemen.(hoera!) Daarnaast blijven wij (staf) gewoon op onze plek zitten in D2.25 en de projectruimte zal ook gewoon op de tweede verdieping blijven.

Voor andere zaken die je eerder bij het academie bureau moest vragen zal je wel naar de D4-vleugel moeten. Daar krijgen jullie later nog wel meer informatie over.

Hieronder een filmpje over de naamsverandering van ABO naar BBT:

Nationale Literatuurcollectie Archeologie

Voor SAB was de aanwezigheid van de archeologie opleiding in Deventer de reden om  binnen het landelijk netwerk van bibliotheken een zwaartepuntfunctie op zich te nemen  voor wetenschappelijke literatuur over archeologie.

Bibliotheek AWN basis voor nationale literatuurcollectie

Stadsarchief en Atheneumbibliotheek (SAB) in Deventer heeft jarenlang de literatuurcollectie van de AWN in bruikleen gehad. Zowel vrijwilligers in de archeologie als regionale beroepsarcheologen maakten daar dankbaar gebruik van. Vanaf de start van de hbo opleiding Archeologie bij Saxion in Deventer werd de collectie ook steeds vaker geraadpleegd door archeologiestudenten.
Het SAB is gerelateerd aan Saxion en na overleg met Saxion en SAB besloot het  hoofdbestuur dan ook om de AWN-collectie aan de Atheneumbibliotheek te schenken.
Daar werd tevens de  bibliotheek van de Saxionopleiding aan toegevoegd.

In 2011 is dan ook een substantiële investering gedaan om de literatuurverzameling van de bibliotheek uit te breiden. Daarnaast heeft de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed in 2012 een deel van haar bibliotheek aan het SAB geschonken. Deze collectie bestaat onder meer uit dubbele uitgaven die in de bibliotheek waren terechtgekomen na de fusie van de ROB en de Rijksdienst voor de Monumentenzorg en uit onderzoeksrapporten die ook digitaal voorhanden zijn.
Het is mooi om te beseffen dat de bibliotheek van de AWN de basis heeft gevormd van een snel groeiende collectie wetenschappelijke archeologische literatuur die landelijk steeds belangrijker wordt.

Pim Alders
Teamleider Archeologie Saxion en AWN-lid

Media aandacht Fieldschool 2013

Hieronder volgt een greep van krantenartikelen over de opgraving in Epse

'Studenten vinden in Deventer bijzonder grafmonument' (RTV oost zaterdag 1 juni 2013)
Studenten van de opleiding Archeologie van Hogeschool Saxion hebben in Deventer een grafmonument uit de late Bronstijd opgegraven.
http://www.rtvoost.nl/nieuws/default.aspx?nid=164741&cat=1&rubriek=2
Tevens op de pagina een radio-interview met Bart Vermeulen (stadsarcheoloog Deventer)

Grafmonument Epse

Eerste Week Fieldschool 2013

"De eerste week van de fieldschool zit er weer op. Er was veel zon, maar ook veel stuifzand. Met man en macht groeven we door de Sahara. Onder deze woestijn lagen gelukkig toch mooie sporen en vondsten. Zo stuite we al snel op de eerst kip, genaamd Hennie. Deze lag bijna 2 meter van het koevarken Bessie. Nu hopen dat we de rest van de week nog mooie vondsten aantreffen!"

We hebben er ook nog een elfje bij geschreven;

Zand
Veel zand
Opgeschaafde sporen verloren
Crematieresten en kippen gevonden 
Stuifzand

Groetjes,
Celeste Alink & Evelien Bosman

Excursie naar Ezinge

Vrijdag 22 maart, EZINGE. De eerstejaars archeologen van Saxion Deventer verzamelen zich op deze koude dag op station Groningen om de excursie naar Ezinge te beginnen. Iedereen was vol energie voor de dag, na een liter koffie bij de dichtstbijzijnde koffiecorner te hebben gedronken. In het pittoreske Ezinge bezochten we het ‘Wierden museum’. Een klein museum dat helemaal gevuld was met de 70 leerlingen die in één keer binnenkwamen. Na een introductiefilm over de wierde te hebben gezien, werden we in drie groepen ingedeeld en door onze gidsen rondgeleid. Pieter was onze gids en wij hadden de eer om zijn eerste rondleiding in dit museum te mogen zijn.

Wierden werden gemaakt door mensen die ze hebben aangelegd om zekerder te zijn van droge voeten in het getijdegebied, dat Groningen in de prehistorie was. De wierden groeiden van huiswierden naar dorpswierden doordat er meerdere wierden aan elkaar groeiden. In de middeleeuwen werden de dorpswierden uitgebreid met een kerk bovenop de wierden. De kerken werden expres in het midden gebouwd omdat ze zouden wegzakken als ze op de zijkant stonden.

De wierde in Ezinge is grotendeels afgegraven, omdat haar taak was overgenomen door de dijk die gebouwd werd. Het enige deel van een wierde dat er nog steeds staat is die van een huis, waarvan de bewoners niet weg wilde. Daarnaast is de kerk ook nog op de wierde gebleven. Het kerkhof rond de kerk staat wel schots en scheef, omdat alle grond rond de kerk afgegraven is. Archeoloog Van Giffen heeft in 1928 de wierde grotendeels afgegraven en onderzocht. Hij ging zo ver met zijn opgraving dat hij tot aan de muur van de kerk heeft gegraven. Hij drukte zijn onderzoek door tot ver in het grondgebied van de kerk, tot irritatie van het kerkbestuur.

De DAS excursie naar de Bataviawerf en de RCE

Op dinsdag 27 februari jl. zijn we met 11 personen naar de Bataviawerf en het maritiem archeologisch depot van de rijksdienst voor cultureel erfgoed in Lelystad geweest. Dit was de tweede excursie georganiseerd door de DAS en de eerste sinds de officiële oprichting in januari.

Aangekomen op de Bataviawerf werden we verwelkomd door één van de medewerkers, waarna we naar een grote zaal werden geleid om een introductiefilm te bekijken. De introductiefilm behandelde het schip de Batavia, de werf en de maritieme geschiedenis van Nederland in het kort.

Na de film begon de rondleiding over de werf. Eerst kregen we uitleg over de werking van de Batavia en zeilschepen in het algemeen aan de hand van een schaalmodel van de Batavia. Na de uitleg werden we rondgeleid in de houtsnijderij en zeilmakerij. Hier kregen we uitleg over het beeldhouwwerk welke voor het in aanbouw zijn schip de Zeven Provinciën werd gemaakt. In de zeilmakerij werd ons uitgelegd hoe de zeilen worden gemaakt, welke stoffen worden gebruikt en hoe de zeilen worden opgeslagen. Ook waren ze op het moment van de rondleiding bezig met het maken van een replica van een 16^e eeuws weefgetouw. Dit weefgetouw willen ze in de toekomst gaan gebruiken om nieuwe zeilen te maken voor onder andere de Zeven Provinciën.

 De werf heeft een eigen opleidingsprogramma waardoor het oude vakmanschap welke komt kijken bij het bouwen van een 17^e eeuws zeilschip niet verloren zal gaan. Dus mocht je interesse hebben om een ambacht te leren, op de Bataviawerf kan het!

Het volgende gedeelte van de rondleiding bestond uit een bezichtiging van het in aanbouw zijnde admiraliteitsschip de Zeven Provinciën. Het vlaggenschip van luitenant-admiraal-generaal Michiel de Ruyter. De bouw van dit reusachtige schip lag op het moment van bezichtiging stil door een gebrek aan fondsen, maar dat maakt het niet minder indrukwekkend! Op dit moment is alleen nog maar een gedeelte van het geraamte en de spiegel waarop de wapens van de provincies zijn afgebeeld klaar.

De DAS

Wat is nu eigenlijk de DAS en wat doen we? Dat is een vraag die we voorbij horen komen en daarom willen wij ons graag even voorstellen!

Wij zijn de Deventer Archeologie Studievereniging en we hebben ons als doel gesteld om de opleiding hbo archeologie nog leuker te maken en meer diepgang te bieden. Laten we eerst eens vertellen waarom wij de Studievereniging hebben geiniteerd.

Tot een paar jaar geleden was de opleiding hbo archeologie een klein en hecht gezelschap.

De opleiding viel onder het particuliere Saxion Next en het collegegeld was twee maal zo hoog als tegenwoordig. Hierdoor waren de klassen klein.

Met de overgang naar Saxion werd de opleiding steeds groter en dit kan ervoor zorgen dat de hechte band tussen de studenten minder wordt.

Om de samenhang tussen de verschillende studiejaren te verbeteren is door enkele studenten het initiatief genomen tot het oprichten van de studievereniging DAS.

“De opleiding blijft gewoon bestaan”

Naar aanleiding van de artikelen “Saxion schrapt studierichtingen” in de TC Tubantia en Sax.nu is er onnodig onrust veroorzaakt wat betreft de voortgang van de opleiding Archeologie bij Saxion. In het artikel wordt namelijk de suggestie gewekt dat de opleiding zou verdwijnen. Dit is niet waar, de opleiding blijft gewoon bestaan!

Wat wel gaat veranderen voor de opleiding is de academie/stamopleiding waarbinnen de opleiding zal opereren. Hiervan zal je als student weinig tot geen hinder van ondervinden.

Voor verdere opheldering heeft de manager ROB een mededeling op MijnSaxion geplaatst. In deze mededeling op MijnSaxion is voor studenten en medewerkers van Saxion een algemene toelichting gegeven wat betreft het onderbrengen van de opleiding archeologie en andere opleidingen van de huidige academie ROB.

Doorstroomminor aan de Rijksuniversiteit van Groningen

In het jaar 2007 begon ik aan de opleiding ‘Archeologisch onderzoeksassistent’, aangesloten bij Saxion Next. Onze klas hoorde bij het tweede leerjaar HBO archeologen ooit. Veel dingen moesten nog worden opgezet, waaronder modules, stages in het buitenland en doorstroomminoren. Tijdens onze eerste leerjaren kregen deze zaken steeds meer vorm en begon de archeologische wereld aan ons te wennen. De HBO archeologen kregen een plaats in de KNA en de opleiding kreeg de trotse naam HBO Archeologie.



Marjolein en Coosje
in Epse (stage jaar 1)

In mijn derde studiejaar moesten we over een afstudeerrichting en een minor nadenken. Ik wilde, nadat ik mijn HBO diploma had gehaald, graag een master doen aan een universiteit. Daarom koos ik er voor om een doorstroomminor te doen. Het doorstroomtraject met de Universiteit van Groningen was nog niet helemaal op orde, maar het hoofd van het Groninger Instituut voor Archeologie (GIA), Daan Raemaekers, ontving ons met open armen.

Samen met twee jaargenoten startten we in het jaar 2010 met drie modules in Groningen. We moesten twee verdiepende vakken kiezen uit de volgende drie opties: Archeologie van jagers-verzamelaars, Vroege boeren en Van kwelderboer tot stedeling. Daarnaast was als derde vak de module Archeozoölogie verplicht. Het GIA is, zoals je misschien al merkt, voornamelijk gespecialiseerd in de prehistorie en in de biologische kant van archeologie. Ik koos voor de vakken Vroege boeren en Van kwelderboer tot stedeling. Ik heb met deze twee vakken erg veel geleerd over de huidige kennisstand van de late prehistorie, maar ook over bronnenkritiek, het schrijven van artikelen en de theoretische kant van archeologisch onderzoek.

Stage in Canada!

Werken in het buitenland was iets wat ik nog van mijn lijstje af wilde strepen. Dit combineren met een stage zou helemaal ideaal zijn. Daarom besloten ik (Marian de Jong) en Paolo Kors in augustus 2011 om op zoek te gaan. Hoe hebben we dit aangepakt? Heel simpel, het internet. Nadat we een idee hadden welke landen ons aantrekkelijk leken zijn we op het internet gaan zoeken naar archeologische bedrijven en organisaties. Engelstalig en buiten Europa waren de grootste redenen waarom Canada onze favoriet werd. Uiteindelijk vonden we een commercieel bedrijf in Toronto. Dit bedrijf hebben we gemaild met de vraag of ze geïnteresseerd zouden zijn in 2 buitenlandse stagiaires. Na veel mailcontact over en weer was er succes. We waren welkom, met de voorwaarde dat we zelf huisvesting en dergelijke regelden. Dit is allemaal gelukt en ongeveer een jaar later zaten we in het vliegtuig onderweg naar Canada. Daar hebben we 10 weken kunnen werken en we hebben 2 weken vakantie genomen. Want als je er toch bent, waarom niet? De stad Toronto was wel erg wennen, met 2.6 miljoen inwoners is het dan ook nét iets groter dan Deventer. Maar uiteindelijk hebben  we onze weg wel gevonden.

Het werk was een hele goede en positieve ervaring. Paolo en ik werden in een veldteam opgenomen. De medewerkers waren behulpzaam en we kregen veel verschillende werkzaamheden te zien. Hierdoor konden we veel leren van de Canadese manier van werken. Elke ochtend werden we met een auto opgehaald bij een metrostation, om vervolgens naar de werklocatie voor die dag te rijden. Soms waren er ook meerdere locaties per dag. Het werk dat wij deden vond voornamelijk plaats buiten Toronto. Daar werd een snelweg uitgebreid en dit zorgt rondom Toronto voor veel werk.