Vrijdag 22 maart, EZINGE. De eerstejaars archeologen van Saxion Deventer verzamelen zich op deze koude dag op station Groningen om de excursie naar Ezinge te beginnen. Iedereen was vol energie voor de dag, na een liter koffie bij de dichtstbijzijnde koffiecorner te hebben gedronken. In het pittoreske Ezinge bezochten we het ‘Wierden museum’. Een klein museum dat helemaal gevuld was met de 70 leerlingen die in één keer binnenkwamen. Na een introductiefilm over de wierde te hebben gezien, werden we in drie groepen ingedeeld en door onze gidsen rondgeleid. Pieter was onze gids en wij hadden de eer om zijn eerste rondleiding in dit museum te mogen zijn.
Wierden werden gemaakt door mensen die ze hebben aangelegd om zekerder te zijn van droge voeten in het getijdegebied, dat Groningen in de prehistorie was. De wierden groeiden van huiswierden naar dorpswierden doordat er meerdere wierden aan elkaar groeiden. In de middeleeuwen werden de dorpswierden uitgebreid met een kerk bovenop de wierden. De kerken werden expres in het midden gebouwd omdat ze zouden wegzakken als ze op de zijkant stonden.
De wierde in Ezinge is grotendeels afgegraven, omdat haar taak was overgenomen door de dijk die gebouwd werd. Het enige deel van een wierde dat er nog steeds staat is die van een huis, waarvan de bewoners niet weg wilde. Daarnaast is de kerk ook nog op de wierde gebleven. Het kerkhof rond de kerk staat wel schots en scheef, omdat alle grond rond de kerk afgegraven is. Archeoloog Van Giffen heeft in 1928 de wierde grotendeels afgegraven en onderzocht. Hij ging zo ver met zijn opgraving dat hij tot aan de muur van de kerk heeft gegraven. Hij drukte zijn onderzoek door tot ver in het grondgebied van de kerk, tot irritatie van het kerkbestuur.
