Hallo allemaal,
Zoals belooft een bericht vanuit Cambodja.
We zitten nu in onze vierde week en we zijn nu een beetje gewend aan de cultuur en vooral de hitte. In de afgelopen vier weken hebben we al erg veel kunnen doen. We zijn voornamelijk begonnen met graven, tekenen van profielen en vlakken, en meten met het waterpasinstrument en de Total Station.
Dit alles om het oude idee van de evolutie van de Bayon tempel in twijfel te trekken. Dit oude idee, bedacht door Franse archeologen, was dat de Bayon tempel is opgebouwd uit drie fasen. Na het bestuderen van de funderingen tijdens de opgraving bij de hoofdingang en toegangsweg van de Bayon, blijkt dat het om vijf of mogelijk zes fasen gaat. Naast het feit dat dit informatie geeft over hoe de tempel door de jaren heen veranderd en aangepast is, geeft dit ook meer inzicht in hoe de tempel moet worden gerestaureerd. Rondom de tempel liggen namelijk enorm veel losse stenen die door de Fransen tijdens het vrijleggen van de tempel in het begin van de 20e eeuw op een grote berg bij elkaar zijn "gegooid" en waarvan de precieze locatie bij de tempel onbekend is. Dit is een enorme puzzel en stukje bij beetje wordt het opgelost.
De hiërarchie bij archeologisch werk ziet er in Cambodja heel wat anders uit dan bij ons in
Nederland. De archeologen hier hebben zelden graafgereedschap in hun hand, en ook voor de documentatie geven ze voornamelijk aanwijzingen over hoe het moet gebeuren. De lokale Cambodjaanse werkers zorgen hiervoor. Om een en ander te leren over de graaf- en documentatietechnieken, gaven we aan dat we graag mee wilden helpen. In eerste instantie werden we raar aangekeken toen we mee hielpen met graven en documenteren, maar daarna werden we helemaal geaccepteerd en hebben we zelfs erg veel lol gehad met deze extreem vriendelijke jongens. De technieken die hier worden gebruikt zijn in onze ogen vaak nogal wat primitief en digitaal tekenen is hier nog niet bekend. Het materieel dat we gebruiken bestaat voornamelijk uit kleine tuinschepjes, een rolmaat, waterpas, een rol touw en een schietlood.
Na drie weken werken, en vooral erg veel zweten (het is hier namelijk gemiddeld 35 graden), vonden
onze Japanse en Cambodjaanse collega's dat we de basis van het archeologisch werk hier wel wisten en werd ons tijdens een vergadering gevraagd of we mee wilden werken aan het opstellen van een rapport, in het Engels, over de opgraving. Meestal gebeurt dit namelijk in het Japans en wordt het vaak vertaald door de Amerikaanse archeoloog Robert McCarthy. Daarnaast werd ons gevraagd of we een 3D-model konden maken van het nieuwe idee van de 5/6 fasen. Of dit allemaal gaat lukken binnen de tijd is de vraag, maar we doen ons best. We merken in ieder geval dat ze ons graag overal bij willen betrekken en zijn niet bang om wat werk uit handen te geven. In de komende weken gaan we o.a. nog voor een paar dagen naar Sambor Prei Kuk. Dit is weer een andere tempel waar onderzoek wordt gedaan door JASA en we mogen daar de belangrijkste zaken gaan inmeten met een (Engelstalige) Total Station.
Dat was een kleine opsomming van wat we tot nu toe hebben meegemaakt. Het is nu al een enorm leerzame ervaring. Het is geweldig om goed te kunnen samenwerken terwijl je elkaar amper kunt verstaan. En dat alles in een prachtig land, met mooie archeologische monumenten en een extreem vriendelijke bevolking.
Groetjes,
Paul en Jasper
